داروسازی پارس حیان، ” تولیدکننده برتر “ به انتخاب انجمن داروسازی ایران

آیا استفاده‌ی مداوم از ضدآفتاب ها برای سلامتی ضرر دارد؟

آیا استفاده‌ی مداوم از ضدآفتاب ها برای سلامتی ضرر دارد؟

ادعاهای نادرست در مورد ضد آفتاب ها بسیار رایج است. اما شما اجازه ندهید افسانه‌‌های غیرمنطقی شما را از استفاده از آن بترساند!

اگر تا به حال در مورد کرم ضد آفتاب به در دنیای مجازی جستجو کرده باشید، ممکن است چیزی که پیدا کرده باشید باعث شده باشد تا تردید بیشتری در مورد استفاده از این دست محصولات داشته باشید.

اگرچه کرم ضد آفتاب برای محافظت از پوست شما در برابر اشعه‌‌های مضر خورشید طراحی شده، اما برخی از ادعاهای مطرح شده در مورد آن نشان می دهد که می تواند بیشتر از اینکه مفید باشد، آسیب زننده باشد. حتی گاها مقالات و اخبار عمدتا غیرعلمی تا آنجا پیش می روند که می گویند کرم ضد آفتاب ممکن است به خاطر دارا بودن برخی ترکیبات شیمیایی باعث بروز بیماری‌‌های حاد مانند سرطان پوست شود!

حال آیا چنین ادعاهایی اعتبار علمی دارد؟

آیا واقعا مواد شیمیایی خاصی در ضد آفتاب وجود دارد که افراد باید از استعمال خارجی آن ها اجتناب کنند؟ چنانچه می دانیم که برخی متخصصین توصیه می کنند از بعضی از مواد موجود در برخی محصولات ضدآفتاب اجتناب کنید. ابتدا باید در نظر داشته باشیم که به طورعمده دو گروه ضد آفتاب وجود دارد.
گروه اول، ضد آفتاب‌‌های فیزیکی هستند که اشعه ماورای بنفش خورشید را پس می زنند و غالبا حاوی یکی از دو ماده فعال، اکسید روی یا دی اکسید تیتانیوم هستند.
گروه دوم، ضد آفتاب‌‌های شیمیایی هستند که که پرتوهای فرابنفش خورشید را جذب می کنند. معمولا این گروه ضدآفتاب ها حاوی آمینو بنزوئیک اسید، اکتیسالات، اکتوکریلن و اوکسی بنزون ​​هستند.

آیا ترکیباتی که در ضدآفتاب‌‌های شیمیایی استفاده می شوند، سرطان زا هستند؟

در میان تمامی ترکیبات عمده‌ی ضد آفتاب‌‌های شیمیایی، تنها اوکسی بنزون ​​احتمال دارد که با استفاده‌ی طولانی مدت، اثرات مخربی روی سلامت پوست انسان داشته باشد. زیرا این نگرانی وجود دارد که ممکن است اوکسی بنزون به عنوان یک برهم زننده‌ی ساز و کارهای هورمونی عمل کند. به بیان ساده تر، این ماده توانایی عبور کردن از غشای سلولی را دارد و ممکن است در تولید هورمون طبیعی بدن انسان اختلال ایجاد کند.اما با این حال، هیچ یافته‌ی صد در صد قطعی مبنی بر مضر بودن اوکسی بنزون ​​برای سلامت انسان هنوز وجود ندارد. سازمان‌‌هایی که در مورد اوکسی بنزون، نظریه‌ی خطرناکناک بودن را مطرح کرده اند، در اکثر موارد، به مطالعات انجام شده روی موش ها اشاره می کنند، آن هم در شرایطی که این موجودات آزمایشگاهی در واقع با اوکسی بنزون ​​تغذیه می شدند.

برای نمونه، در مطالعه‌‌‌‌ای که در همین چند سال پیش در نشریه‌ی آکادمی پوست ایالات متحده منتشر شد، برای دستیابی به دوز کلی آسیب زنندگی اوکسی بنزون، دویست و هفتاد و هفت سال استفاده از کرم‌های ضد آفتاب حاوی این ماده نیاز است، تا به طور مشهود بر روند و ساز و کار هورمونی انسان اثرگذار باشد.

نکته‌ی جالب تر اینجاست که حتی اگر از ضد آفتاب‌‌های حاوی اوکسی بنزون ​​اجتناب کنید، امکان دارد این ماده در محصولاتی مثل اسپری مو و لاک ناخن وجود داشته باشد. در نتیجه، باید در نظر داشته باشیم که این ماده شیمیایی در بسیاری از محصولات رایج دیگر وجود دارد. دیدگاه‌‌های به شدت منفی درباره‌ی ضدآفتاب ها و موادی مثل اوکسی بنزن از آنجا ناشی می شود که افرادی که از ضدآفتاب استفاده می کنند، اغلب همان کسانی بودند که به مناطق آفتابی تر سفر می کنند و حمام آفتاب می گیرند.

به عبارتی دیگر، میزان زیاد قرار گرفتن در معرض نور خورشید است که خطر ابتلا به سرطان پوست را در انسان افزایش می دهد، نه استفاده از ضد آفتاب ها!

آیا ترکیباتی که در ضدآفتاب‌‌های فیزیکی استفاده می شوند، جذب جریان خون می شوند؟

بیشتر تولیدکنندگان از موادی مانند دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی در ضدآفتاب‌‌های فیزیکی استفاده می کنند. این گونه از ذرات نانو با استفاده از فرآیندی به نام میکرونیزه کردن ذرات بزرگتر را می‌شکنند. این کار ترکیبات ضد آفتاب‌ها را آسان‌تر می‌کند و به آن‌ها اجازه می‌دهد برخلاف ضدآفتاب‌های چرب و شیمیایی قدیمی تر، در پوست ناپدید شوند.

در کنار این، در هیچ پژوهش علمی نشان داده نشده است که ذرات نانو می توانند فراتر از سطح پوست انسان نفوذ کنند و وارد جریان خون شوند. در نتیجه، این فرضیه که ضدآفتاب‌‌های فیزیکی امکان دارد خطراتی برای سلامتی ایجاد کنند، نیز قابل پذیرش نیست!